Series και ξερό ψωμί. Part I.

Καλησπέρα αγαπητέ μου αναγνώστη/στρια long time, no see. Γνωρίζω ότι σου έλειψα και ότι το σύνδρομο στέρησης σου κατέτρωγε τα σωθικά μέρα με τη μέρα, αλλά έφτασε η στιγμή να χαμογέλασεις. Ι'm back. Ο λόγος της απουσίας μου δεν ήταν άλλος από τη μαμά-πατρίδα, γεγονός που και έχει τα πλεονεκτήματά του, αφού σημαίνει ότι μπορείς πλέον να κοιμάσαι ήσυχος, αφήνωντας ξεκλείδωτα σπίτια, μαγαζιά, αυτοκίνητα κτλ. Όντας φρόνιμος (των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν), φρόντισα να γράψω αρκετά κείμενα in advance, αλλά λόγω της θητείας μου δε μου δόθηκε η ευκαιρία να τα αναρτήσω. Έτσι, στρατού επιτρέποντος θα ξεκινήσει σιγά σιγά η δημοσίευση νέων άρθρων, με το σημερινό να αφορά σε τηλεοπτικές σειρές, που προβάλλονται κατά κύριo λόγο στην Αμερική, και αξίζει να τις παρακολουθήσει κανείς.

Ξεκινώντας, θα ήθελα να τονίσω ότι δε θα γίνει αναφορά σε σειρές που είναι λίγο πολύ γνωστές, οπότε ξεχάστε Lost, Prison Break, 24 κτλ, αλλά σε κάποιες πιο “ψαγμένες”, που πιθανόν να μη τις έχετε ακούσει. Ωστόσο, αν κάποιες από αυτές τις γνωρίζετε ήδη, congrats!, ανήκετε στην κατηγορία των “ψαγμένων”! Καθίστε, λοιπόν, αναπαυτικά και απολαύστε το πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος.

Η σημερινή λίστα ξεκινά με μια φρέσκια σειρά του ΗΒΟ, που δεν είναι άλλη από το Boardwalk Empire. Πρωταγωνιστεί ο Steve Buscemi στο ρόλο του ταμεία της Atlantic City. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1920 και κάποια “λαμπρά” μυαλά στις Ηνωμένες Πολιτείες ψηφίζουν υπέρ της ποτοαπαγόρευσης. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία σε διάφορους να πλουτίσουν μέσω του λαθρεμπορίου. Aλκοόλ, τζόγος, μοιραίες γυναίκες, γκάνγκστερ συνθέτουν το σκηνικό μιας από τις πιο καλοφτιαγμένες παραγωγές που έχουμε παρακολουθήσει στη μικρή οθόνη. Μάλιστα το πρώτο επεισόδιο είναι σκηνοθετημένο από τον “πολύ” Martin Scorsese, κάτι που αποτελεί εχέγγυο για την ποιότητας της συγκεκριμένης σειράς.

Επόμενο στη λίστα μας είναι το ιστορικό δράμα Spartacus Blood and Sand, το οποίο αναφέρεται στον ξεσηκωμό των σκλάβων το 73 π.Χ. εναντίων της πανίσχυρης τότε Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ηγέτης τους ο Σπάρτακος, ένας Θρακιώτης σκλάβος, που προς έκπληξη πολλών διέπρεψε στην αρένα καταφέρνοντας να γίνει πρωταθλητής. Η προσπάθεια του πρωταγωνιστή να καταφέρει να επιζήσει των μονομαχιών, προσπαθώντας παράλληλα να βρει την γυναίκα του, συμπληρώνουν το παζλ μιας σειράς που προσωπικά με άφησε πολύ ικανοποιημένο. Στο καστ εκτός του πρωταγωνιστή Andy Whitfield λαμβάνει μέρος και η γνωστή από την cult σειρά του Star Xena, Lucy Lawless.

Στη συνέχεια, ακολουθεί το The Walking Dead, βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα, που πραγματεύεται την προσπάθεια μιας ομάδας ανθρώπων να επιζήσουν από ατελείωτες ορδές ζόμπι. Πρωταγωνιστής της είναι ο σερίφης Rick Grimes (Andrew Lincoln), ο οποίος ξυπνώντας από κώμα βρίσκει την πόλη του κατεστραμμένη και γεμάτη από αιμοδιψή ζόμπι, ενώ η γυναίκα και η κόρη του είναι εξαφανισμένες. Κάπως έτσι ξεκινά το ταξίδι του για να τις ξαναβρεί. Η σειρά περιλαμβάνει εκπληκτικά εφέ καθώς πρόκειται για μια από τις ακριβότερες παραγωγές όλων των εποχών. Συστήνεται σε όλους τους φαν του είδους και όχι μόνο.

Για το τέλος άφησα το Mad Men, το οποίο παιζόταν για ένα διάστημα στο Alter, με μικρή όμως απήχηση στο κοινό. Πρόκειται για ένα δράμα που περιγράφει τη ζωή σε μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρίες του Μανχάταν. Πρωταγωνιστής είναι ο Jon Hamm στο ρόλο του μυστηριώδη διευθυντή του δημιουργικού τομέα Don Draper. Η σειρά έχει λάβει πληθώρα τηλεοπτικών βραβείων, καθώς αναπαράγει πιστά τη δεκαετία του ‘60, με τις όποιες αλλαγές σε κοινωνικό και καταναλωτικό επίπεδο αυτό συνεπάγεται. Bonus του Mad Men η παρουσία της…(τα λόγια είναι φτωχά) Christina Hendricks, ως γραμματέα της εταιρίας.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του σημερινού άρθρου. Περιμένω σχόλια και προτάσεις από τις δικές σας αγαπημένες σειρές (“κοτέ”, εκ της κότας, σειρές απαγορεύονται αυστηρά). Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.