Διάσημα ρητά. Μέρος ΙΙ: Γυναίκες

Ως συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (το οποίο μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ), σήμερα θα παραθέσω διάφορα ρητά που έχουν λεχθεί κατά καιρούς για τις γυναίκες. Η δήλωση που είχα κάνει παλαιότερα εξακολουθεί να ισχύει και για αυτό το άρθρο. Η δήλωση ήταν η εξής: “αν είσαι γυναίκα και χρησιμοποιείς τις λέξεις "σοβινιστής", "φαλλοκρατικό γουρούνι", κτλ παραπάνω από μια φορά την εβδομάδα, και επιπλέον δεν έχεις αίσθηση του χιούμορ, προσπέρασε το άρθρο και τα λέμε μια άλλη φορά. Αν είσαι άντρας με τα ίδια συμπτώματα, πιθανότατα δεν είσαι άντρας, ψάξτο”. Επίσης, τονίζω ότι τα παρακάτω ρητά δεν αντιπροσωπεύουν την άποψή μου για τις γυναίκες, αλλά έχουν ως σκοπό να προκαλέσουν το γέλιο στους αναγνώστες.

Διάσημα ρητά. Μέρος Ι: Άντρες

Πριν μερικές μέρες έτυχε να παρακολουθήσω την ταινία “Death at the funeral”, μια κωμωδία, που βγήκε φέτος, με λαμπερό καστ ηθοποιών όπως οι Martin Lawrence και Chris Rock. Μεταξύ αυτών, σε ένα δευτερεύοντα ρόλο, έπαιζε και ο Danny Glover, γνωστός ως παρτενέρ του Mel Gibson στην ταινία “Lethal Weapon”. Ο ρόλος του ήταν αυτός του Russell, ενός πικρόχολου και μονίμως νευριασμένου ηλικιωμένου κυρίου σε αναπηρικό καροτσάκι, ο οποίος πετούσε φαρμακερές ατάκες για τους πάντες και τα πάντα, και ήταν θείος των δύο κεντρικών πρωταγωνιστών. Η ταινία “βλέπεται” ευχάριστα, με μερικές σκηνές που θα σας κάνουν να γελάσετε, αν και την περίμενα καλύτερη. Μάλιστα αποτελεί remake μιας βρετανικής ταινίας του 2007, με το ίδιο όνομα, η οποία σημείωσε και σχετικά μεγάλη επιτυχία. 

Να ξεγραφτεί κανείς ή να μην ξεγραφτεί;

Από το πρώτο μου έτος στη σχολή, όταν κάποιος από την παρέα πετούσε κάποιο “μαργαριτάρι” σχετικά με τους υπολογιστές, η απάντηση ήταν μία, “ξεγράψου”. Πιο συγκεκριμένα, τα ακριβή λόγια ήταν “σειρά, πάνε αύριο στη γραμματεία, και ζήτα μια αίτηση για να ξεγραφτείς (ποιοι πάνε; Γιάννη θυμάσαι; inside joke της παρέας μην σας απασχολεί)”. Εννοείται, ότι ο πιο συχνός αποδέκτης αυτής της απάντησης από την παρέα μου, ήμουν εγώ καθώς, όταν πέρασα στη σχολή δεν ήξερα πως ανοίγει ο υπολογιστής! Με αφορμή αυτές τις ωραίες αναμνήσεις, αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο, για μερικούς ανθρώπους που όντως “ξεγράφτηκαν”, οι λεγόμενοι και college dropouts, και όπως θα δείτε μόνο σε κακό δεν τους βγήκε. 

Τα οικονομικά του ποδοσφαίρου. Μέρος ΙΙI.

Στο σημερινό άρθρο, το οποίο είναι και το τελευταίο σχετικά με τα οικονομικά του ποδοσφαίρου, θα ασχοληθούμε με το ελληνικό πρωτάθλημα και πιο συγκεκριμένα, με την περίφημη Super League. Η πάλαι ποτέ Α' εθνική μπορεί μετά τη μετονομασία της να αναβαθμίστηκε, έστω και θεωρητικά, αλλά ως θέαμα εξακολουθεί να προκαλεί εκτεταμένη χρήση κολλυρίων αλλά και ηρεμιστικών χαπιών. Και πιστέψτε με, ως οπαδός του ΠΑΟΚ τόσα χρόνια ξέρω για τι πράγμα μιλάω. Αρκεί να δείτε έναν αγώνα της ομάδας μου με καμιά Ξάνθη, Πανιώνιο κτλ εκτός έδρας και θα πειστείτε και εσείς. Ειδικά αν έχει χάλια καιρό, τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Ας μην ξεφύγουμε όμως από το θέμα των προηγουμένων άρθρων που δεν είναι άλλο από το ποδόσφαιρο σε συνάρτηση με τα οικονομικά, μιας και φέτος το πρωτάθλημα αναμένεται συναρπαστικό έστω και σε θεωρητικό επίπεδο. Και αυτό λόγω των ανακατατάξεων που συνέβησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα.