Ο πιο καλός ο φοιτητής.

Ορμώμενος από την πρόσφατη επίσκεψή μου στο Ηράκλειο και καθώς οι μνήμες από τη φοιτητική μου ζωή είναι ακόμα νωπές, αποφάσισα να αφιερώσω το σημερινό άρθρο στους φοιτητές. Πιο συγκεκριμένα, θα γίνει αναφορά στις διάφορες παραμέτρους που παραμένουν σταθερές αξίες σε κάθε φοιτητικό σπίτι που σέβεται τον εαυτό του. Αυτή μου η επιλογή δεν αντανακλά το τωρινό επίπεδο της φιλοξενίας που είναι άριστο (ευχαριστώ man), αλλά βασίζεται στο σύνολο των εμπειριών που έχω βιώσει στα πρώιμα φοιτητικά μου χρόνια. Επίσης, αφορά κυρίως τους άντρες, γιατί, κακά τα ψέματα, ένα γυναικείο φοιτητικό σπίτι διαφέρει από ένα “κανονικό” μόνο ως προς το μέγεθος. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με την καταγραφή του “standard εξοπλισμού” που έχει το σωστό, το πρόστυχο, εργένικο σπίτι κάθε φοιτητή, χωρισμένου σε κατηγορίες ανάλογα με το δωμάτιο.

Σημείωση: Τα παρακάτω φαινόμενα είναι πέρα για πέρα αληθή, απλά έχουν εκδηλωθεί κατά καιρούς σε διαφορετικά σπίτια!

Κουζίνα

Ψυγείο το οποίο περιλαμβάνει: εμφιαλωμένα νερά, μπύρες, κέτσαπ και μουστάρδα. Ο,τιδήποτε άλλο θεωρείται περιττό και πολυτέλεια. Bonus: κατάψυξη που περιλαμβάνει πλαστικά τάπερ με φαγητό της μαμάς.

Φουρνάκι (sic), του οποίου η ικανότητα να μαγειρεύει είναι ισάξια με ενός αναπτήρα και καταλήγει να χρησιμοποιείται μόνο για παρασκευή καφέ.

Άδεια μπουκάλια αλκοολούχων ποτών (ουίσκι και βότκα κυρίως, σπανιότερα κρασί) πάνω από τα ντουλάπια της κουζίνας.

Μαγειρικά σκεύη σε αρίστη κατάσταση μιας και ο “σωστός” φοιτητής μαγειρεύει σπάνια.

Άπλυτα ποτήρια και πιάτα στο νεροχύτη και σίγουρα ένα μισογεμάτο ποτήρι καφέ ξεχασμένο σε τέτοια θέση, έτσι ώστε να ανακαλυφθεί μια εβδομάδα μετά.

Σακούλα που περιέχει άδεια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού “πατικωμένα”, έτσι ώστε να εκμεταλλευόμαστε τη μέγιστη χωρητικότητά της.

Επίσης, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι από το σύνολο των μαχαιριών που υπάρχουν σε ένα φοιτητικό σπίτι, πάντα μόνο το ένα κόβει σε ικανοποιητικό βαθμό και αυτό δίνεται τιμητικά στο φιλοξενούμενο. Τα υπόλοιπα δεν είναι ικανά να κόψουν ούτε την καρδιά ενός τρυφερού μαρουλιού.

Σαλόνι-Υπνοδωμάτιο

Τηλεόραση 14' ιντσών αγορασμένη από μεγάλη αλυσίδα ηλεκτρικών. Στο πακέτο περιλαμβάνεται τηλεχειριστήριο με διάφανη ταινία/σάβανο, συνήθως στο καπάκι της μπαταρίας, λόγω αναρίθμητων πτώσεων.

Συρτάρι το οποίο περιέχει διαφημιστικά φυλλάδια από πιτσαρίες, φαγάδικα, ψησταριές κτλ, των οποίων το συνολικό πάχος ξεπερνά αυτό ενός τηλεφωνικού κατάλογου.

Άδειο κουτί από τα προαναφερθέντα καταστήματα σε περίοπτη θέση στο πάτωμα, με υπολείμματα φαγητού, τουλάχιστον 2 ημερών.

Παρατημένη σε εμφανές σημείο αθλητική εφημερίδα, ημερομηνίας μήνα και βάλε, έπειτα από νικηφόρο ντέρμπι της ομάδας του εκάστοτε φοιτητή.

Τουλάχιστον μία καρέκλα-κρεμάστρα φορτωμένη με διάφορα αντικείμενα, όπως ρούχα πετσέτες κτλ. Σε πολλές περιπτώσεις το ρόλο της καρέκλας-κρεμάστρας αναλαμβάνει η σιδερώστρα.

Περισσότερα από τρία τασάκια, το ένα σίγουρα πνιγμένο στα αποτσίγαρα.

Συρτάρι γραφείου που περιέχει κινητά και φορτιστές που πλέον δεν χρησιμοποιούνται αλλά λυπόμαστε να πετάξουμε.

Μπάνιο

Περιοδικά ποικίλης ύλης, συνήθως πάνω στο πλυντήριο, για ευνόητους λόγους (και μετά λένε ότι οι άντρες δε μπορούν να κάνουν δύο πράγματα ταυτόχρονα)!

Μεγάλος αριθμός καθαριστικών για κάθε χρήση (άλατα, λίπη, πουρί κτλ) που έχουν αγοραστεί το πρώτο εξάμηνο από τη μητέρα του φοιτητή και έχουν παραμείνει άθικτα, καθώς ο φοιτητής δε γνωρίζει τη χρησιμότητά τους.

Κουρτίνα μπανιέρας ή ντουζιέρας της οποίας η ποσότητα μούχλας στο κάτω μέρος συναγωνίζεται το ναυάγιο του τιτανικού.

Χαλάκι μπάνιου μονίμως βρεγμένο.

Τουλάχιστον τρία χρησιμοποιημένα ξυραφάκια, συνοδευόμενα από μπουκάλι αφρού ξυρίσματος χωρίς το καπάκι του.

Μεγάλη ποσότητα μισοάδειων σαμπουάν και αφρόλουτρων, που χρησιμοποιούνται εναλλάξ κατά την προσφιλή τακτική “όποιο πιάσει πρώτο το χέρι μου”.

Διάφορα

Οι τοίχοι του σπιτιού έχουν πάρει το all time classic νικοτινί (sic) χρώμα, που γίνεται ορατό με γυμνό μάτι μόνο αν επιχειρήσεις να μετακινήσεις κάποια κορνίζα.