Μέχρι το πιο μακρινό κβάζαρ...

Απόψε θα διασαφηνίσουμε την έννοια των πολύ αγαπημένων μου (για συναισθηματικούς λόγους) κβάζαρ. Τα κβάζαρ είναι συμπαγή, υπερβολικά φωτεινά αντικείμενα, που με τα όργανα παρατήρησης μοιάζουν με άστρα. Η ανακάλυψή τους έλαβε χώρα το 1960 και ονομάστηκαν έτσι από το quasi-stellar (παραδόξως δεν υπήρχε κάποιος φυσικός ονόματι Quasar!) το οποίο σημαίνει ημιαστέρας. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από εκατό χιλιάδες κβάζαρ, και υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότερα του ενός εκατομμυρίου, αν και όταν το σύμπαν μας ήταν νεότερο υπήρχαν πολύ περισσότερα. 

Αυτό που τα κάνει πολύ ξεχωριστά είναι το γεγονός ότι αποτελούν τα φωτεινότερα ουράνια αντικείμενα στο κόσμο, με ακτινοβολία αντίστοιχη εκατό γαλαξιών. Γι αυτό άλλωστε ενώ βρίσκονται σε πολύ μακρινές αποστάσεις από τη γη μπορούμε να τα παρατηρήσουμε. Παρά την μεγάλη τους ακτινοβολία όμως το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει αυτό του ηλιακού μας συστήματος. Πέρα από αυτό αποτελούν επίσης και τα πλέον απομακρυσμένα ουράνια σώματα που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, ενώ η ταχύτητά τους, όπως παρατηρείται από τη Γη, φθάνει πολλές φορές τα 3/4 της ταχύτητας του φωτός.

P.S. Ένα εκπληκτικό βιβλίο αστροφυσικής που σας προτείνω να διαβάσετε είναι η "Κόμη της Βερενίκης" του κ. Γραμματικάκη.

P.S. Ελπίζω να τα θυμάσαι τσικαράκι...