"Οδηγός" εγκατάστασης Linux.

Το σημερινό άρθρο αποτελεί μια χιουμοριστική προσέγγιση του δημοφιλούς λειτουργικού συστήματος Linux. Το ξανατονίζω χιουμοριστική, για να μη βρεθεί κανένας κλασικός μ@λ@κ@ς linuxας (sic) και αρχίσει τις διαμαρτυρίες. Εξάλλου και εγώ linux χρησιμοποιώ και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Πιο συγκεκριμένα θα αναλύσουμε τη διαδικασίας εγκατάστασής του, που στο παρελθόν έχει τυραννήσει χιλιάδες χρήστες. Το σενάριο προϋποθέτει ότι είστε χρήστης των Windows για αρκετά χρόνια και θα θέλατε να κάνετε το επόμενο βήμα στους υπολογιστές, είτε γιατί σας ενδιαφέρει να μάθετε κάτι παραπάνω, είτε για να εντυπωσιάσετε τους φίλους σας. Αυτός ο οδηγός θα αποτελέσει τον προσωπικό σας μίτο της Αριάδνης για να μπορέσετε να αποφύγετε τις κακοτοπιές που μπορεί να κρύβει μια εγκατάσταση Linux. Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από τρία μέχρι είκοσι χρόνια. Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι, οπλισμένοι με "περίσσια δύναμη και λίγο θάρρος" που λέει και ο ποιητής.

Βήμα 1: Ωραία λοιπόν αποφασίσατε να εγκαταλείψετε τα Windows, αν και μεταξύ μας ήσασταν απόλυτα ικανοποιημένος, για να δοκιμάσετε την τύχη σας στο Linux. Αρχικά, κάνετε έρευνα στο διαδίκτυο και ανακαλύπτετε ότι το Ubuntu και το Fedora είναι οι πιο διαδεδομένες διανομές, οπότε τις απορρίπτεται εν ριπή οφθαλμού γιατί δεν είστε φλώρος. Ψάχνετε για κάτι πιο “ψαγμένο” και το βρίσκεται στην διανομή Gentoo.

Βήμα 2: Κατεβάζετε την διανομή Gentoo και τη γράφεται σε cd. Στη συνέχεια, ξεκινάτε τη διαδικασία εγκατάστασης, σβήνοντας φυσικά το partition με τα Windows, αφού νιώθετε απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό σας.

Βήμα 3: Αφού έχετε ξοδέψει τουλάχιστον δύο μέρες της ζωής σας προσπαθώντας να κάνετε compile τον πυρήνα του Gentoo, κάτι που δεν σας λέει και πολλά, μιας και δεν ξέρετε καν τι σημαίνει compile και πυρήνας, αποφασίζετε να κάνετε άλλη μια έρευνα στο διαδίκτυο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι διαγράψατε τα Windows, οπότε τα εγκαθιστάτε ξανά και αρχίζετε την έρευνα.

Βήμα 4: Μετά από άλλες δύο μέρες έρευνας για να μάθετε τα περί Gentoo, έχετε απογοητευτεί τόσο που σκέφτεστε να ξεκινήσετε κάποιο άλλο χόμπι, πιο ενδιαφέρον, όπως το πλέξιμο. Η περηφάνια σας όμως δεν σας επιτρέπει να τα παρατήσετε. Έτσι, αποφασίζετε να δοκιμάσετε την τύχη σας με το Debian, με βασικό κριτήριο επιλογής του το γεγονός ότι κανένας φίλος σας δεν έχει ακούσει τίποτα γι’ αυτό. Οπότε το κατεβάζετε και το γράφετε σε cd.

Βήμα 5: Ξεκινάτε την εγκατάσταση του Debian, και σας ζητάει πληροφορίες για την κάρτα γραφικών και την οθόνη σας, πληροφορίες τις οποίες δεν γνωρίζετε ή νομίζετε πως γνωρίζετε και έτσι απαντάτε στην τύχη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνει η εγκατάσταση αλλά το γραφικό περιβάλλον να θυμίζει tetris σε ασπρόμαυρο Gameboy. Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι είστε συνδεδεμένος στο διαδίκτυο, έτσι προσπαθείτε να βρείτε πληροφορίες για το πρόβλημά σας χρησιμοποιώντας τον περιηγητή Lynx. Ο εν λόγω περιηγητής είναι τόσο καλός όσο μια ταινία στο Alter μετά τις μία το βράδυ. Παρ' όλα αυτά περηφανεύεστε για τον Lynx στους συναδέλφους σας, κάνοντας τους πλάκα για το ότι χρησιμοποιούν ακόμα Google Chrome ή Mozilla Firefox.

Βήμα 6: Δύο μήνες μετά, έχετε καταφέρει να διορθώσετε τα γραφικά του Debian, αν και διαδικασίες, όπως το να γράψετε ένα cd ή να δείτε μια ταινία, σας φαίνονται δυσκολότερες από το να πάρετε μαύρη ζώνη στον δάσκαλο. Δεν το βάζετε κάτω όμως και προσπαθείτε να βρείτε απαντήσεις σε διάφορα forum του διαδικτύου που σχετίζονται με το Linux. Για κακή σας τύχη το 99,9% των απαντήσεων είναι “RTFM” το οποίο μεταφράζεται σε “Read The Fucking Manual”. Αυτό σας οδηγεί στο να αγανακτήσετε με το Debian, αντί να αγανακτήσετε με το Linux γενικά, και να δοκιμάσετε το Fedora που είναι πιο φιλικό στον χρήστη.

Βήμα 7: Ένα χρόνο αργότερα νιώθετε αρκετά ικανός, αν και σας έχει κουράσει αρκετά το να κάνεις οτιδήποτε στο Linux, οπότε αποφασίζετε να εγκαταστήσετε τα Windows XP παράλληλα με το Fedora. Έτσι, βρίσκεται τον εαυτό σας να χρησιμοποιεί συνέχεια τα XP, εκτός των περιπτώσεων που κάποιος σας επισκέπτεται και θέλετε να το παίξετε “ψαγμένος”. Μέσα σας όμως ξέρετε ότι είστε ένας αποτυχημένος και αναπολείτε τις μέρες που ήσασταν ανέμελος χρήστης Windows, αναθεματίζοντας την ώρα και τη στιγμή που ασχοληθήκατε με το Linux.

Εν κατακλείδι, τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ότι το εν λόγω λειτουργικό σύστημα δε συνίσταται σε ανθρώπους που έχουν σχέση ή ζωή γενικότερα. Έκαστος στο είδος του δηλαδή...